Naast het altaar krijgen we vervolgens een wervelend optreden van Easter Parade. Dit is het project van onder meer violiste, zangeres, gitariste en toetseniste Susanne Linssen (ex-Seedling, Hospital Bombers. Awkward I). Ze wordt begeleid door een violiste, altvioolspeler, gitarist/toetsenist (mede-Hospital Bomber) en percussioniste met bekende gezichten maar waarvan de namen me even ontschoten zijn. Het vijftal levert prachtige en leuke liedjes af over verlaten kerstbomen en toch weer niet, over littekens die je aan je kersverse lief laat zien en andere onderwerpen. Susanne brengt, wellicht mede dankzij de borrels, ook alles met veel humor.Over humor gesproken, het optreden dat volgt in de zijkerk is van Uinko Eerenstein. Hij lijkt wat autistisch over zijn gitaar te harken, maar zodra de zaal 'gevuld' is begint hij met zingen. De monotone zang vol cynische en hilarische teksten doen met meer dan eens denken aan Hans Dorrestijn, alleen dan misschien nog wel leuker. En er zit ook wel een Drs. P in. De zaal ligt ook regelmatig plat om zijn gortdroge humor. Op zijn site kan je ook luisteren naar een aantal van zijn nummers, maar zoals ze hier akoestisch uitgevoerd worden is het eigenlijk nog mooier. Een verrassend leuk optreden zo bijna aan het einde van de dag.
Inmiddels staan er op het altaar diverse alcoholische versnaperingen en sandwiches te wachten op de gasten, die gretig genuttigd worden als Andreas zijn laatste korte lezing geeft. Empee Holwerda (ex-Lul, ex-Solbakken, Kanipchen-Fit) begeleidt hem ondertussen op zijn akoestische gitaar, waardoor je een soort bezwerende spoken word act krijgt, die in de kerk wel heel fraai uit de verf komt. Hierna brengt Kanipchen-Fit, Empee samen met zijn geweldig expressieve vrouw en zangeres Gloria, in de alkoof een fantastisch opzwepende, akoestische set ten gehore. Bij hun verstilde nummers krijg je zelfs kippenvel. Geweldig! Ook al was de akoestiek hier eigenlijk bereslecht.
Tot slot brengt het duo de RaaskalBOMfukkerZ in de pastorie hun net zo merkwaardige als fascinerende set ten gehore. Ik zie ze zo op de Kleine Parade staan met hun beschilderde gezichten, kostuums en hun tussen geniale en gekte balancerende muziek. Robuust gebrachte poëtische teksten onder begeleiding van stuiterende beats, hip hop-achtige stukken, noise en soundcapes. Een prima afsluiter van een unieke dag. Eten en drank zijn hetgeen dat rest. Zo krijg en houd je nog eens ongelovigen in de kerk. Wellicht niet helemaal volgens de Paas-gedachte, maar wie maalt daar om?
Eigenlijk wil ik dit festival helemaal niet delen met anderen, want het unieke karakter ervan bestaat mede door de intimiteit maar het is ook zo bijzonder dat iedereen er gewoon van weten moet.